سلامت نیوز: اهمیت تمرین هنگام یادگیری و تکمیل مهارت های جدید، از فعالیت های ساده زندگی روزمره گرفته تا نواختن ساز یا ورزش، از همان کودکی در ذهن ما ریشه دوانده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیکال نیوز، با این حال، دوره‌های استراحت بین این فعالیت‌ها یا جلسات یادگیری نیز نقشی اساسی در بهبود عملکرد دارند.

پیشرفت در عملکرد مهارت در طول استراحت ناشی از تثبیت حافظه است، که به معنای تقویت خاطرات شکل گرفته در طول جلسه تمرین است.

دانشمندان قبلاً بر این باور بودند که تثبیت حافظه لازم برای یادگیری مهارت در طول استراحت، بیش از چند ساعت یا چند روز پس از جلسه تمرین، به ویژه در هنگام خواب معتبر است.

با این حال، مطالعات اخیر نشان می‌دهد که مهارت‌های حرکتی بهبود یافته حتی در طول یک جلسه تمرین شامل جلسات تمرینی با دوره‌های استراحت، می‌تواند مؤثر باشد. این پیشرفت عمدتاً به دلیل تلفیق حافظه است که در طول دوره‌های استراحت، به عنوان یادگیری میکرو آفلاین، به جای یادآوری تمرین، به منبع معتبر تبدیل می‌شود.

یادگیری یک مهارت پیچیده، مانند پخش یک آهنگ روی پیانو، شامل شکل گیری خاطرات است که چندین عمل ساده مانند فشار دادن یک کلید خاص را در یک توالی خاص ادغام می‌کند.

دانشمندان تا همین اواخر مکانیسم زمینه ساز شکل گیری بیدار و تلفیق خاطرات مربوط به یادگیری مهارت‌های حرکتی پیچیده را درک نمی‌کردند.

شناخته شده است که تثبیت حافظه در هنگام خواب از طریق پخش عصبی رخ می‌دهد. تکرار عصبی شامل تقویت خاطرات با فعال کردن مناطق مغز در حالت استراحت در همان توالی است که برای انجام فعالیت یا یادگیری یک مهارت لازم است.

محققان در انستیتوی ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS)، بخشی از انستیتوی ملی سلامت، نشان داده‌اند که وقایع پخش عصبی در دوره‌های استراحت بین جلسات تمرین رخ می‌دهد و با بهبود عملکرد در حین یادگیری مهارت ارتباط دارد.

در این مطالعه دانشمندان ۳۳ شرکت کننده راست دست را به خدمت گرفتند و به آنها دستور دادند یک مهارت جدید تایپ را با دست چپ خود تکرار کنند. این شامل تایپ دقیق دنباله “۴۱۳۲۴” بر روی صفحه رایانه هر چند بار ممکن است در طول چندین دوره تمرین ۱۰ ثانیه‌ای است.

جلسه تمرین ۱۲ دقیقه به طول انجامید و شامل ۳۶ دوره تمرین ۱۰ ثانیه‌ای بود که هر کدام با ۱۰ ثانیه وقفه از هم جدا شدند.

دانشمندان از magnetoencephalography (MEG)، یک تکنیک بسیار حساس برای اسکن مغز، برای ثبت فعالیت مغز شرکت کننده در کل جلسه آموزش استفاده کردند. آن‌ها همچنین فعالیت مغز را 5 دقیقه قبل و بعد از جلسه آموزش ضبط کردند.

دانشمندان دریافتند که بیشتر پیشرفت در کار تایپ کردن در پایان ۱۱ دوره تمرین اول اتفاق افتاده است. این بهبود در درجه اول به دلیل دستاوردهای میکرو آفلاین بود که در طی ۱۰ ثانیه فواصل استراحت مشاهده شد تا دوره‌های تمرین.

طی این فواصل استراحت، اسکن مغز وقایع پخش عصبی را در یک شبکه مغزی خاص شامل قشر متوسط و قشر حسی-حرکتی نشان می‌دهد.

قشر میان دوره‌ای شامل هیپوکامپ و قشر انتورینال است که به رمزگذاری خاطرات اطلاعات انتزاعی کمک می‌کند.

قشر حسی-حرکتی شامل مناطق مغزی است که در پردازش اطلاعات حسی و برنامه ریزی و اجرای حرکات نقش دارند.

نویسندگان حدس می‌زنند که رویدادهای بازپخش عصبی شامل هیپوکامپ و قشر حسی-حرکتی می‌تواند به تلفیق حافظه یک مهارت پیچیده، تلفیق خاطرات مربوط به دانش انتزاعی و برنامه ریزی و اجرای یک کار حرکتی کمک کند.

درگیری شدید فعالیت هیپوکامپ و میانه زمانی در [تکرار] حافظه حرکتی رویه‌ای تعجب آور بود، با توجه به اینکه تصور می‌شود این نوع حافظه اغلب نیازی به کمک هیپوکامپ ندارد.

فعال سازی مجدد این مناطق مغزی ۲۰ برابر سریعتر از فعال شدن آنها هنگام اجرای واقعی کار تایپ انجام شده است.

علاوه بر این، این تکرارهای عصبی بیشتر از ۵ دقیقه قبل و بعد از تمرین در فواصل استراحت جلسه تمرین رخ می‌دهد. فراوانی این وقایع تکرار عصبی در فواصل استراحت با میزان بهبود در عملکرد ارتباط دارد.

نویسندگان نتیجه گرفتند که وقایع سریع و تکراری عصبی می‌توانند هماهنگی را در بین مناطق مغزی درگیر هنگام تمرین مهارت تقویت کنند، و در نتیجه باعث تثبیت خاطرات و بهبود عملکرد حرکتی می‌شود.

ترجمه از پایگاه خبری شفقنا